Active Thessaloniki - Η Θεσσαλονίκη, σήμερα!

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούλιος, 2015

Aσκήσεις ψυχραιμίας!

Σήμερα, γυρνώντας με τον μικρό από το θερινό σχολείο είπα να κόψω δρόμο για να γλυτώσω τα φανάρια Μπότσαρη με Δελφών... Έστριψα σε ένα μικρό δρόμο και βρέθηκα μπροστά σε έναν τύπο που ξεφόρτωνε....ΟΚ, θα μου πεις...Που είναι το πρόβλημα;;;;; Περιμένοντας να ξεφορτώσει (δεν είχε ούτε αλάρμ αναμένα), παρατηρώ ότι δίπλα του, δίπλα μου και 2 μέτρα πιο πίσω υπήρχαν τρεις (3) θέσεις άδειες....Κοιτάω στον καθρέπτη τον μικρό στο πίσω κάθισμα και σκέπτομαι ότι πρέπει να είμαι ήρεμος.....Ήδη είχαν μαζευτεί 3-4 αυτοκίνητα από πίσω και ακούστηκαν και κάποιες κόρνες... Αφού πέρασαν 4-5 λεπτά, τελείωσε το....download και ξεκινάει να φύγει. Φυσικά, ούτε καν έκανε τον κόπο να δει αν ενοχλεί....Λογικό. Φεύγοντας, βλέπω ότι και μπροστά υπήρχαν άλλες δύο θέσεις...κι αυτές άδειες..... ''Ψυχραιμία....'' , σκέφτομαι.... Και φτάνουμε στο...κερασάκι! Λίγο πιο κάτω, στρίβει απότομα μπροστά μου - χωρίς φλας, βρε...εννοείται - και παρκάρει μπροστά σε μια ράμπα για ΑΜΕΑ.

Διαβαστε περισσοτερα»

Ένα γίδι στη πόλη!

Από Κωνσταντίνος Πέγκος - 19.7.15

Θεσσαλονίκη, Κυριακή 19 Ιουλίου 2015, ώρα 17:12 Είμαι σταματημένος στο φανάρι επί της λεωφόρου ''Μεγάλου Αλεξάνδρου'', γωνία με τη ''Πέτρου Συνδίκα'' περιμένοντας να ανάψει το πράσινο.... Δευτερόλεπτα αργότερα (κι ενώ το φανάρι είναι ήδη κόκκινο για τους πεζούς που θέλουν να διασχίσουν το δρόμο), βλέπω ένα αυτοκίνητο να στρίβει δεξιά , ερχόμενο της 'Π. Συνδίκα'' προς τη ''Μεγάλου Αλεξάνδρου''... Αν δεν κατάλαβες ακόμα, εννοώ ότι έστριψε με κατεύθυνση το ''Μakedonia Palace'' ... Οικογένεια ολάκερη, σου λέω....Τρια κουτσούβελα είχε μέσα. Έκανε μερικά μέτρα και ήρθε ακριβώς δίπλα μου.....Του κορνάρω και του φωνάζω: ''Που πας ρε γίδι;;;;;;;; Δεν βλέπεις ότι είναι μονής κατεύθυνσης ο δρόμος;;;;;;;;;;;'' Η απάντηση, αφοπλιστική.... ''Να παρκάρω......'' Ήταν η στιγμή, που άναψε ''πράσινο'' και έπρεπε να φύγω......Όπως είδα από τον καθρέπτη, όντως πρόλαβ

Διαβαστε περισσοτερα»

Nαι, θα έφευγα.

Από Κωνσταντίνος Πέγκος - 14.7.15

Όχι επειδή υπάρχει κρίση. Όχι επειδή οι δουλειές είναι δύσκολες. Όχι επειδή με ζορίζει το δάνειο. Αλλά επειδή ζω σε μια χώρα που οι συμπατριώτες μου μάλλον δεν αγαπούν τελικά, μιας και αγάπη χωρίς σεβασμό δεν υπάρχει. Δεν μιλώ για τους φοροφυγάδες, τους επαγγελματίες συνδικαλιστές, τα πάσης φύσεως λαμόγια. Μιλώ για μια πολύ μεγαλύτερη, φοβάμαι, μάζα. Που κοιτάζει αποκλειστικά και μόνο την πάρτη της, τον παρά της, τον κύκλο της, το σπίτι της, αδιαφορώντας παντελώς για ό τι κοινό. Που δεν τηρεί κανέναν κανόνα – ούτε κάν τους στοιχειώδεις της καλής συμπεριφοράς – και δεν έχει και κανέναν σκοπό να τους τηρήσει ποτέ. Που περιμένει πάντα από κάποιον άλλον, κάποιον αόριστο τρίτο – συνήθως αυτός λέγεται κράτος όταν δεν λέγεται μαλάκας – να κάνει τα πάντα για λογαριασμό του: απ’το να του βρει δουλειά μέχρι να του καθαρίσει τα σκαλιά όταν χιονίσει. Είναι κακόγουστος, κακότροπος και κακόπιστος. Δεν λέει καλημέρα, παρακαλώ κι ευχαριστώ. Πετάει το σκουπίδι του στον δρόμο. Καπνίζει