Έλαβα δύο μηνύματα αυτές τις μέρες από φίλους-μέλη της ''Active Thessaloniki'', που είχαν ακριβώς το ίδιο θέμα: ''Τελικά τι θα γίνει με την ιδέα της δημιουργίας κίνησης για τις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές;''
Παράλληλα με αυτά τα μηνύματα, ακούω συχνά από φίλους-γείτονες-γνωστούς να με ρωτάνε: ''Τι λες; Θα κάνουμε τίποτα;''
Θα προσπαθήσω να οριοθετήσω τη σκέψη μου έτσι ώστε να παραλείψω φλυαρίες και περιττές αναφορές.....
Το 2014, είχα ασχοληθεί για κάποιο διάστημα με τις δημοτικές εκλογές αλλά τελικά αυτή η προσπάθεια δεν ευοδώθηκε για λόγους οι οποίοι έχουν αναφερθεί παλιότερα. Παρέμεινα σταθερά προσηλωμένος στην άποψη ότι οποιαδήποτε δράση δεν πρέπει να έχει κομματικό χρώμα κάτι το οποίο πιστεύω και τώρα.
Στο διάστημα που μεσολάβησε διατυπώθηκε πολλές φορές η ιδέα δημιουργίας μιας κίνησης πολιτών η οποία θα διεκδικούσε να ακουστεί η φωνή της στο δημοτικό συμβούλιο. Να ξεκαθαρίσω, ότι δεν τέθηκε ποτέ ζήτημα (από εμένα τουλάχιστον) η μετεξέλιξη της ''Active Thessaloniki'' σε δημοτική παράταξη. Αυτή είναι ''κόκκινη γραμμη'' και δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ! Η ιδέα αφορούσε μια ευρύτερη ομάδα ανθρώπων, χωρίς να χρειάζεται...κομματική ταυτότητα. Ο καιρός περνούσε και οι συζητήσεις παρέμειναν...συζητήσεις σε φιλολογικό επίπεδο και σε αναζήτηση προθέσεων.
Στην τελευταία συνάντηση φίλων-μελών της ''Active Thessaloniki'', συζητήθηκε αυτή η προοπτική.
Και μετά από αυτό τον πρόλογο, θα ήθελα να εξωτερικεύσω τις δικές μου σκέψεις...
Για να προλάβω τυχόν καλοθελητές (που ξέρω ότι είναι αρκετοί), ξεκαθαρίζω κατηγορηματικά ότι από τη δική μου πλευρά δεν τέθηκε ποτέ θέμα ''αρχηγίας'' (καπελώματος) σε μια τέτοια προοπτική! Ποτέ! Ήταν πολλοί αυτοί που με παρότρυναν σε κάτι τέτοιο, αλλά αυτό δεν ήταν κάτι το οποίο με απασχολούσε (ούτε και πρόκειται να με απασχολήσει).
Είμαι της άποψης ότι για να μπορέσει να υπάρξει αποτέλεσμα, δεν χρειάζεται να είναι κάποιος μπροστά και οι άλλοι να...σπρώχνουν αλλά ο ένας να είναι δίπλα στον άλλον!
Επίσης διέκρινα μια διστακτικότητα, η οποία μου έδινε τη σιγουριά ότι στη πορεία ενός τέτοιου εγχειρήματος πολλοί θα πηδούσαν από το καράβι. Είναι δύσκολο να βρεθεί η σωστή χημεία ανάμεσα σε 80-90 ανθρώπους, να υπάρξει η κατάλληλη διαχείριση και η λειτουργία ως μια γροθιά....
Υπήρξαν βέβαια φίλοι, οι οποίοι προθυμοποιήθηκαν να βοηθήσουν και ως φυσικές παρουσίες αλλά και με άλλα μέσα.
Από την άλλη, όλα αυτά τα χρόνια παρακολουθώ τις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου και αναρωτιέμαι: ''Τι θα μπορούσε να καταφέρει ένας από εμάς εκεί μέσα;''.
Ελάχιστα πράγματα! Βλέπω διαρκώς κοκορομαχίες, συζητήσεις ανούσιες, ειρωνίες, εσωτερική αντιπολίτευση που ασκεί πιο δριμύα κριτική από την υπόλοιπη αντιπόλιτευση....Ακόμα θυμάμαι, τη συνεδρίαση πριν τις γιορτές που συζητιόνταν το θέμα του χριστουγεννιάτικου στολισμού του κέντρου (μα φυσικά μόνο του κέντρου).... Δύο ώρες λόγια....λόγια...λόγια....
Θα ήταν παράλειψη, να μην αναφέρω ότι μεγάλο μερίδιο ευθύνης για αυτή τη κατάσταση φέρουν και οι κάτοικοι της πόλης, που η εντυπωσιακή αδιαφορία που επιδεικνύει η συντριπτική πλειοψηφία συμβάλλει στην κάκιστη εικόνα που βλέπουμε όλοι.
Και τα προβλήματα στις γειτονιές βουνό.....Βουνό, που θα έκαναν το Κιλιμάντζαρο να μοιάζει λοφάκι παιδικής χαράς. Αλήθεια, πότε τελικά θα ασχοληθεί κάποιος και με αυτά τα ζητήματα;;;;
Είναι λάθος, αν πιστεύουν κάποιοι ότι το πρόβλημα το δημιούργησε η σημερινή διοίκηση και ο συγκεκριμένος δήμαρχος. Και δεν είναι αυτοί, γιατί απλά το πρόβλημα προϋπήρχε πολλά χρόνια πριν. Απλώς η εκλογή Μπουτάρη έδωσε την ελπίδα στους πολίτες της Θεσσαλονίκης ότι κάτι θα άλλαζε.... Αλήθεια, πόσοι πιστεύουν ότι η καθημερινότητα τους άλλαξε επειδή έρχονται Τούρκοι τουρίστες για να παντρευτούν στο τουρκικό προξενείο ή Ισραηλίτες που θέλουν να δούνε τη πόλη που έζησαν οι προγόνοι τους. Δεν λέω ότι είναι κακό, αναρωτιέμαι όμως πόσοι αναλογικά επωφελούνται από αυτό;
Οι γειτονιές έχουν αφεθεί στη τύχη τους και τα όποια έργα γίνονται, τελικά (στις περισσότερες περιπτώσεις) αποδεικνύονται ελλειπή και πρόχειρα σχεδιασμένα (βλ. οριοθετήσεις κάδων).
Δεν είναι μυστικό, μιας και το έχω ακούσει από δεκάδες συνδημότες μου, ότι η μοναδική ανάπλαση δρόμου που έγινε στη περιοχή (Ανάληψη), αυτή της οδού ''Αλεξανδρείας'', μεταξύ Μ. Μπότσαρη με Πέτρου Συνδίκα, έγινε επειδή κατοικεί εκεί πρώην αντιδήμαρχος....
Αυτά τα θέματα σαφώς και δεν μπορεί να τα διορθώσει μια σελίδα στο Facebook ή οι αναρτήσεις σε ένα blog, όμως μπορούν να λειτουργήσουν επικουρικά ως μέσο πίεσης προς τους ''αρμοδίους''....Και αποτελέσματα υπάρχουν και όσο μεγαλώνει η ομάδα, θα μεγαλώνουν κι αυτά.
Συνοψίζοντας και απαντώντας στους φίλους που αναρωτιούνται για το τι μέλλει γενέσθαι, θα τους πω ότι δεν πρόκειται να υπάρξει κάποια κίνηση που θα κατέβει στις δημοτικές εκλογές. Τουλάχιστον αυτό ισχύει, όταν μιλάμε με τα σημερινά δεδομένα. Έτσι κι αλλιώς, μια τέτοια κίνηση έχει ρίσκο και με βάση τα σημερινά δεδομένα, δεν θα είχε πολλές πιθανότητες (της όποιας) επιτυχίας.....Όπου ''επιτυχία'', μπορεί να την ορίσει ο καθένας όπως νομίζει.
Στη πραγματικότητα, όλοι όσοι ασχολούμαστε με αυτή την ιστορία (την Active Thessaloniki, εννοώ), δεν το κάνουμε ούτε γιατί προσδοκούμε σε κάποια οικονομικά οφέλη, ούτε και σε κάποια ενδεχόμενη επαγγελματική ανέλιξη.... Και για να μη μιλάω εκ μέρους άλλων, όσον αφορά εμένα είναι καθαρά θέμα συνείδησης.....Δεν το παίζω ''Ρομπέν των Δασών'' και φυσικά δεν ονειρεύομαι ουτοπίες!
Προσδοκώ, όπως φαντάζομαι και πολλοί άλλοι, αυτό το νέο που θα μπορούσε να αλλάξει ρότα τη πόλη.....Ακόμα δεν το έχω δει, αλλά που ξέρεις.....
Κωνσταντίνος Πέγκος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου