Ο ήχος της σιωπής.....

Μετά από τόσο καιρό ενασχόλησης με όλα αυτά τα θέματα, ακόμα και σήμερα αδυνατώ να δώσω μια λογική εξήγηση για το τι φταίει και είμαστε σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας τόσο απελπιστικά αρπακολλατζήδες.....Ίσως είναι χαρακτηριστικό της φυλής (ποιά φυλή θα μου πεις τώρα....;;;;;), είναι το κλίμα, είναι το ''λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ' αγόρι μου'' πνεύμα που κυριαρχεί, είναι χαζομάρα. είναι ανικανότητα...είναι όλα μαζί και κάτι παραπάνω;;;;; Δεν ξέρω....
Στη φωτογραφία (τη τράβηξα βιαστικά μέσα από το αυτοκίνητο γι' αυτό ζητώ τη κατανόηση σας), είναι πεζοδρόμιο στη Πέτρου Συνδίκα....Οι εργασίες ακόμα δεν έχουν τελειώσει....Κι όμως φίλε μου....

Ήδη σκάβουν καταστρέφοντας τις πλάκες που μόλις έχουν μπει...

Δεν θα γράψω άλλα, γιατί μπορεί να ξεφύγω....Είδα τόσα μέσα σε ένα πρωινό, που πολλές σκέψεις πέρασαν από το μυαλό μου ξανα και ξανά...
Τελειώνοντας, θα δανειστώ κάποιους στίχους από το αγαπημένο μου τραγούδι των Simon and Garfunkel, ''The sound of silence''...

''People talking without speaking
people hearing without listening....
(...) silence like a cancer grows''
(όπου ''silence'' βάλτε ότι θέλετε....)

Αυτά!

Κωνσταντίνος Πέγκος