Αφήστε τη παραλία και ασχοληθείτε με τις γειτονιές, επιτέλους!

Διαβάζουμε στη voria.gr

''Ας αφήσουμε τη νέα παραλία κι ας πιάσουμε τη παλιά

Την προηγούμενη εβδομάδα άνοιξε –έστω και με αμφιλεγόμενο τρόπο- μια κουβέντα σχετικά με την ανάπλαση της νέας παραλίας. Από μια δήλωση του δημάρχου Θεσσαλονίκης, Γιάννη Μπουτάρη, η οποία όπως ο ίδιος είπε εκ των υστέρων παρερμηνεύτηκε. Η ουσία πάντως μένει.

Κι αυτή δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι στο δήμαρχο, όπως φαντάζομαι και σε άλλους, δεν αρέσει αυτή η ανάπλαση στο σύνολό της. Ο δήμαρχος στη διευκρινιστική ανακοίνωσή του, επισημαίνει ότι θα ήθελε να υπάρχει πρόσβαση (κάθοδος μάλιστα) με σκάλες ή μικρές αποβάθρες στη θάλασσα.

Προφανώς θα συμφωνήσω ότι αυτό είναι κάτι που γίνεται. Δηλαδή πώς; Όπως στην υπό ανάπλαση παλιά παραλία; Ποιοι άραγε κατεβαίνουν και για ποιο λόγο τα σκαλάκια; Τέλος πάντων δεν είναι εκεί το ζουμί. Το ζουμί είναι στο γεγονός ότι δε χρειάζεται να γίνονται δηλώσεις ειδικά για ένα έργο που αντικειμενικά, εκ της καθημερινής πρακτικής, δείχνει την αξία του για τους πολίτες και την εκτίμηση που έχουν οι Θεσσαλονικείς σ' αυτό.

Τώρα αν σχεδιάστηκε και άρχισε να υλοποιείται με άλλο δήμαρχο και ολοκληρώθηκε με άλλο, αυτό λίγη σημασία έχει. Γεγονός είναι ότι η ανάπλαση της νέας παραλίας είναι αυτή που έφερε τον Θεσσαλονικιό ξανά κοντά στη θάλασσα. Κι αν ο δήμος έδειχνε περισσότερη προσοχή στο συγκεκριμένο έργο και περισσότερος κόσμος θα το χαιρόταν και δε θα υπήρχαν πλείστα όσα κρούσματα απαξίωσής του. Ο δήμαρχος λοιπόν ας ασχοληθεί με το πώς θα διαφυλάξει την αξία του έργου, πώς θα προστατεύσει την ανάπλαση από τους βάνδαλους κι ας προχωρήσει σε ένα ανάλογο σημαντικό έργο – τοπόσημο (όπως και η ανακοίνωση του δήμου αναφέρει) για τη Θεσσαλονίκη αν θέλει κι ο ίδιος να αφήσει το στίγμα του στην πόλη και να μη μείνουν μόνο οι πολύ επιτυχημένες κατά καιρούς ατάκες του για όλους και για όλα.

Αν χρειάζονται διορθώσεις στη νέα παραλία μπορεί να τις συζητήσει με τους μελετητές και να πάρει την επιστημονική άποψη, διότι η δική του αφορά σε υποκειμενική αισθητική, ενώ των μελετητών η αισθητική μπήκε σε διεθνή διαγωνισμό (να μην το ξεχνάμε). Κι εγώ μπορεί να θέλω να γίνει κι ένα λούνα παρκ στη νέα παραλία, αλλά...

Το μεγάλο στοίχημα του κ. Μπουτάρη –για την παρακαταθήκη που έλεγα- είναι η ανάπλαση της παλιάς παραλίας. Εκεί πρέπει να επικεντρωθεί η συζήτηση τώρα και ως δημοτική αρχή να βάλει τα θεμέλια για ένα πραγματικά σπουδαίο έργο. Από το Λευκό Πύργο μέχρι το Μέγαρο Μουσικής έχει γίνει η δουλειά. Το άλλο κομμάτι όμως είναι τραγικό. Και είναι πολύ κρίσιμο για τη ζωή της πόλης και ειδικά του κέντρου της.

Αυτό το «να στραφεί η πόλη προς τη θάλασσα αντί να της έχει στραμμένη την πλάτη» το ακούω από τη δεκαετία του 1980. Η σημαντικότερη παρέμβαση για να γίνει αυτό πράξη ήταν η ανάπλαση της νέας παραλίας και σε όποιον αρέσει.

Τα άλλα βήματα είναι η θαλάσσια συγκοινωνία και οι στάσεις της, η οποία όμως είναι άδηλο αν και πότε θα γίνει, οι μαρίνες, που είναι φιλόδοξο σχέδιο χωρίς κάποια ωριμότητα και η ανάπλαση του παραλιακού μετώπου από το Λευκό Πύργο μέχρι το λιμάνι.

Για μια τέτοια μελέτη έχουν ειπωθεί πάρα πολλά μέχρι σήμερα, καθώς συζητείται για περισσότερο από μια δεκαετία. Θυμίζω ότι είχαν κατατεθεί δεκάδες προτάσεις με αφορμή την αλήστου μνήμης υποθαλάσσια αρτηρία και το συνοδό έργο της πεζοδρόμησης της λεωφόρου Νίκης.

Ήδη έχουμε θέσεις υπέρ του μπαζώματος, της δημιουργίας πάρκινγκ, της δημιουργίας χώρων αναψυχής και εστίασης, της πεζοδρόμησης της Νίκης, της τοποθέτησης πλωτού ξύλινου δαπέδου, της αύξησης του χώρου του πεζοδρομίου για να μπορεί να φιλοξενεί και ακίνδυνο ποδηλατόδρομο, της καθόδου του ποδηλατοδρόμου στο οδόστρωμα, με απελευθέρωση χώρου για τους πεζούς και πολλές άλλες.

Απόψεις υπάρχουν, πλην όμως η διοίκηση του δήμου δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο σε ανακοινώσεις προθέσεων και σε διατύπωση θέσεων. Ας ακολουθήσει την πεπατημένη, που δίνει και λύσεις. Ένας διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός, μια ώριμη μελέτη, η διασφάλιση χρηματοδότησης και ένα σοβαρό χρονοδιάγραμμα είναι τα μόνα που μπορούν να κάνουν τα λόγια πράξη.

Αυτό το διάστημα τρέχει άλλωστε και η δημόσια διαβούλευση για το σχέδιο βιώσιμης αστικής ανάπτυξης της Θεσσαλονίκης. Διατίθενται 85 εκ. ευρώ και για τέτοιου είδους έργα. Ο δήμος Θεσσαλονίκης κατέθεσε 47 προτάσεις για έργα. Ελπίζω να είναι και η ανάπλαση της παλιάς παραλίας ανάμεσά τους...
Αν πραγματικά αυτή η διοίκηση θέλει να αφήσει μια σοβαρή παρακαταθήκη για την πόλη έχει και το χρόνο και το στόχο. Είναι η μεγάλη ευκαιρία της.''


Eγώ ο αμετανόητος γκρινιάρης από την άλλη, θα αλλάξω τον τίτλο του άρθρου και θα γράψω:

Αφήστε τη παραλία και ασχοληθείτε με τις γειτονιές επιτέλους!

Ο κάτοικος αυτής της πόλης έχει αμεσότερα θέματα στη καθημερινότητα που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης από τις υπηρεσίες του δήμου. Θέματα που έχουν να κάνουν με την ασφαλή και απρόσκοπτη μετακίνηση στα πεζοδρόμια αλλά και στους δρόμους, την καθαριότητα, τον φωτισμό, την στάθμευση, τους ελεύθερους χώρους, το πράσινο!

Οι γειτονιές ''πεθαίνουν'' μέρα με τη μέρα και η απαξίωση βαραίνει την εκάστοτε δημοτική αρχή! Παρακμή και υποβάθμιση και σημαντικά ζητήματα τα οποία η επίλυση τους καθυστερεί γιατί απλά δεν είναι...βιτρίνα!

Ας λύσουμε έστω κάποια από αυτά και μετά πολύ ευχαρίστως να μιλήσουμε και για τη παραλία.

Εμείς εδώ θα είμαστε και θα σας τα λέμε κι ας ενοχλείστε!

Κωνσταντίνος Πέγκος