Γνωρίζουμε όλοι ότι ζούμε στην εποχή της οικονομικής κρίσης, της ανεργίας, της χρεωκοπίας των αξιών και της παγκοσμιοποίησης. Μια εποχή, η οποία χαρακτηρίζεται από έλλειψη δικαιοσύνης, αλληλεγγύης και αγάπη για το συνάνθρωπο και την κοινωνία που μας περιβάλλει. Κάτω από αυτό το πρίσμα, ο ρόλος της ανθρωπιστικής παιδείας σήμερα, είναι κυρίαρχος και πολυσχιδής.
Πρώτιστα, η ανθρωπιστική παιδεία συντελεί στην πνευματική καλλιέργεια του ανθρώπου, δηλαδή στη γαλούχηση προσωπικοτήτων κριτικά σκεπτόμενων με ανεπτυγμένη την ορθή κρίση, το στοχασμό και την οξύνοια του πνεύματος. Έτσι , καταπολεμάται η άγνοια και η αμάθεια, προάγεται η γνώση και ο άνθρωπος αντιλαμβανόμενος ρεαλιστικά την πραγματικότητα, καθίσταται πνευματικά ελεύθερος. Συνεπώς, έχει τη δυνατότητα να εντοπίσει τα «κακώς κείμενα» της εποχής μας, να προβεί σε γόνιμη αμφισβήτησή τους, να αντισταθεί στους μηχανισμούς παραπληροφόρησης και προπαγάνδας που στοχεύουν στη χειραγώγηση και υποδούλωση του ατόμου, αλλά και να επιτείνει την πνευματική μονομέρεια.
Επιπλέον, η ανθρωπιστική παιδεία, συμβάλλει στην ομαλή ένταξη της μαθητιώσας νεολαίας στην κοινωνία. Ως μικρογραφία της κοινωνίας, η σχολική κοινότητα με κανόνες-νόμους,επιχειρεί να διαμορφώσει ανθρώπους που θα προτάσσουν το συλλογικό όφελος έναντι του ατομικού και που θα συνεργάζονται για την ανάπτυξη των κοινωνικών αρετών της αλληλεγγύης, της ανεκτικότητας και για την εδραίωση της δικαιοσύνης. Το σχολείο προετοιμάζει τους αυριανούς πολίτες που θα συμμετέχουν στα κοινά, θα πειθαρχούν στους νόμους της κοινωνίας και θα μετέρχονται το διάλογο και όχι τη βία για να λύσουν τις διαφορές τους. Διαμορφώνει, δηλαδή, ενεργούς πολίτες σφυρηλατώντας δημοκρατικά ακέραιες προσωπικότητες, ιδιαίτερα σε μια εποχή στην οποία η φαλκίδευση της δημοκρατίας, η αδιαφορία για τα κοινά αλλά και η διόγκωση της αδικίας και της ανισότητας ,κλυδωνίζουν την κοινωνική σταθερότητα.
Αξίζει να τονιστεί επίσης ότι η παιδεία οφείλει να μεταλαμπαδεύσει και να διαμορφώσει την εθνική και οικουμενική συνείδηση των νέων. Μεταβιβάζοντας, την υλική, πνευματική και πολιτιστική κληρονομιά στις νέες γενιές, ο θεσμός του σχολείου φιλοδοξεί να ενσταλάξει στους μαθητές το νόημα της εθνικής ταυτότητας και ενδυναμώσει το εθνικό φρόνημα και τη φιλοπατρία, καθώς στην παγκοσμιοποιημένη σύγχρονη κοινωνία, καθίσταται ευχερέστερη η πολιτιστική διείσδυση των ισχυρών κρατών και καραδοκεί ο κίνδυνος απομάκρυνσης απ’ ό,τι μας συνδέει με το έθνος μας.
Τέλος, με την ορθή λειτουργία του εκπαιδευτικού μας συστήματος, μπορεί να επέλθει η οικονομική πρόοδος και να καταπολεμηθεί η ανεργία. Συγκεκριμένα, ο νέος που προέρχεται από ένα υγιές εκπαιδευτικό σύστημα, έχει τη δυνατότητα με ορθά κριτήρια και ενδελεχή ενημέρωση που θα του παρέχει το σχολείο, να επιλέξει ένα επάγγελμα το οποίο θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες της αγοράς εργασίας και θα προσφέρει προοπτικές ανέλιξης. Έτσι, θα μπορέσει να συνδράμει στην ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας του.
Αναρωτιέμαι όμως, βλέποντας τα πρότυπα που διαμορφώνουν συνειδήσεις και συμπεριφορές στις νέες γενιές (όχι βέβαια ότι εμείς δεν είχαμε....Μας χωρίζουν σχετικά λίγα χρόνια, αλλά η εξέλιξη πλέον γίνεται με τρομερά γρήγορους ρυθμούς), τι είναι άραγε πιο τρομακτικό;
Τα δεκάδες κι εκατοντάδες εκατομμύρια που σκορπάνε οι μεγάλοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι, λες και παίζουν με τα ψεύτικα χαρτονομίσματα της Μονόπολης; Ή μήπως δεκάδες κι εκατοντάδες νεαροί οπαδοί που πάνε στο αεροδρόμιο για να γιορτάσουν με βάγια τη μεταγραφή ενός ποδοσφαιριστή και την επιστροφή μιας παλιάς αγάπης;
Κι αν τέλος πάντων, είναι λογικό να συγκεντρώνονται πλήθη για να δουν τον Κουτίνιο στη Βαρκελώνη και το Μιραλάς στο λιμάνι (και οποιονδήποτε άλλο μπορεί να προστεθεί στην ίδια λίστα, για να μην κολλάμε σε αυτά τα παραδείγματα)… είναι όμως λογικό να θεωρείς leader έναν πρόεδρο -και να πίνεις νερό στο όνομά του- επειδή πήρε δανεικό έναν παίκτη και να το κάνεις ετικέτα-θέμα συζήτησης στο twitter;
Και μετά από αυτό τον...''πρόλογο'', ας έρθω και στο ''ζουμί'' αυτού του κειμένου....
Στη συγκεκριμένη περίπτωση ή θα γυρίσεις το βλέμμα σου αλλού και θα κάνεις πως δεν το είδες (κάνεις δηλαδή αυτό που κάνει η συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών σου) ή θα πεισμώσεις και θα πεις: ''Όχι, αυτή δεν είναι εικόνα σχολικού κτιρίου....'' και θα κάνεις ότι περνάει από το χέρι σου για να διορθωθεί.....
 |
| 15o ΕΠΑΛ Θεσσαλονίκης (Οδός Κατσιμήδη με Κ. Καραμανλή) |
Να μην παραλείψω, ότι γύρω στον Οκτώβριο είχα συνάντηση και με έναν
κοινοτικό σύμβουλο ο οποίος και έκανε την σχετική εισήγηση ως θέμα για
το επόμενο (τότε) κοινοτικό συμβούλιο:
''Ενέργειες
της διοίκησης για την αποτροπή επαναλαμβανόμενων συμβάντων ρύπανσης
προσόψεων σχολείων και δημοσίων κτηρίων από ομάδες οργανωμένων οπαδών
Σε
γειτονιές της 5ης κοινότητας το φαινόμενο είναι ιδιαίτερα έντονο, η δε
αναγραφή των συνθημάτων γίνεται με τρόπο επαναλαμβανόμενο και
υπογράφεται από οργανωμένες ομάδες οπαδών με γνωστά στοιχεία.
Η
ανοχή στη βάρβαρη αυτή συμπεριφορά και η διαρκής ατιμωρησία των δραστών
δημιουργούν στους πολίτες την αίσθηση του μάταιου για κάθε προσπάθεια
βελτίωσης του δημόσιου χώρου και επιτείνουν την εικόνα μιας κοινωνίας
παραδομένης στην υποβάθμιση και την ανομία.
Ζητείται από τη διοίκηση
να ενεργήσει για την εξάλειψη του φαινομένου σε συνεργασία με τους
αθλητικούς συλλόγους και τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες.
Η 5η Κοινότητα ζητά να συμμετέχει στις σχετικές επαφές και συναντήσεις που θα πραγματοποιηθούν.''
Αποτελέσματα
μέχρι και σήμερα δεν υπήρξαν (όχι ότι περίμενα κάτι για να είμαι
ειλικρινής), πέρα από μια δέσμευση ότι θα ενημερωθεί προσωπικά αρμόδιος
αντιδήμαρχος.....
Επειδή από λόγια έχω χορτάσει, αποφάσισα να έρθω εγώ σε επικοινωνία με την διεύθυνση του σχολείου και ακολούθως πήρα την ακόλουθη απάντηση:
''Υπεύθυνος για τη συντήρηση και επισκευή των σχολικών κτιρίων είναι ο Δήμος Θεσσαλονίκης.
Έχουμε ζητήσει την αποκατάσταση του χρωματισμού της πρόσοψης, κάτι που έχει γίνει και στο παρελθόν. Δυστυχώς όμως, μετά την αποκατάσταση, είχαμε το ίδιο φαινόμενο.
Όπως βλέπετε βέβαια, πρόκειται για το τμήμα της πρόσοψης που γειτνιάζει με το πάρκο που βρίσκεται πάνω από τα εργαστήρια του συγκροτήματος.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την άμεση πρόσβαση στον εξωτερικό τοίχο του συγκροτήματος με τα γνωστά αποτελέσματα.
Έχουμε προτείνει να ασφαλίσουν οι πόρτες που οδηγούν στο πάρκο, τουλάχιστον κατά τις βραδυνές ώρες που το πάρκο είναι αφύλακτο και το σχολείο δε λειτουργεί.''
Έστειλα και μήνυμα μέσω του Facebook και έλαβα και από εκεί απάντηση (Την παραθέτω όπως μου ήρθε, οπότε απολογούμαι για τα κεφαλαία):
''ΕΙΝΑΙ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΠΑΡΚΟΥ. ΕΔΩ ΚΑΙ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΕΙ ΖΗΤΗΘΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΦΡΑΞΗ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΝΑ ΚΛΕΙΝΕΙ Η ΠΟΡΤΑ, ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ. ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΑΣ, ΜΟΛΙΣ ΑΝΟΙΞΑΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΟΙ Δ/ΝΤΕΣ ΤΩΝ 2 ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΣΧΕΤΙΚΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΣΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ... ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ...''
Αυτά ''τραβάς'' αν.....δεν γυρνάς το βλέμμα αλλού!
Κωνσταντίνος Πέγκος
Πηγές: katiousa.gr, enimerwsi2.wordpress.com
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου