Το “απαγορεύεται” είναι μια πολύ διασκεδαστική λέξη. Ενώ είναι το αντίθετο του “επιτρέπεται” πολύς κόσμος συνεχίζει να τα μπερδεύει.
Ας δούμε μερικά παραδείγματα που προκαλούν σύγχυση.
· Απαγορεύεται το κάπνισμα. Μόνο μετά από προφορική επιβεβαίωση και εφόσον δεν προσκομιστεί αυτοσχέδιο σταχτοδοχείο με κρίση ταυτότητας.
· Απαγορεύεται η κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών κάτω των 17 ετών. Εκτός και αν μεγαλοδείχνεις οπότε η φύση λέει ότι είσαι έτοιμος για αλκοόλ. Στο κάτω κάτω της γραφής ποιος είμαι εγώ που θα τα βάλω με την φύση;
· Απαγορεύεται το παρεμπόριο. Εκτός και αν απλώνεις σεντόνι Champions League με Λουί Μπητόν στην παραλία. Εκεί μάλλον επιτρέπεται γιατί δεν το κουνήσαμε ποτέ στην πόλη και μας έχει μείνει απωθημένο. Το άλλο απωθημένο με τα τερλίκια το λύσαμε πάντως και ησυχάσαμε.
· Απαγορεύεται η αφισοκόλληση και η αφισορύπανση. Εξαιρούνται τα μπουζούκια, η εκκλησία και ο ντετέκτιβ Χριστοδούλου. Άνθρωπος με εξαιρετικό χιούμορ, αφού έχει γεμίσει με διαφημιστικά αυτοκόλλητα διαφόρων μεγεθών όλη την πόλη με το καταπληκτικό: “Διατηρείτε την πόλη μας καθαρή”.
· Απαγορεύεται η ρίψη μπαζών ή άλλων ογκωδών αντικειμένων. Μέχρι την δύση του ηλίου. Μετά μπορείς να πας καταδρομικά και να ξεφορτώσεις ότι θέλεις όπου θέλεις. Κατά προτίμηση ένα σπασμένο καθρέφτη (έχεις άλλα 7 χρονάκια να ξέρεις), το χαλασμένο σου Pitsos, καμιά σιδερόβεργα που να προεξέχει, ή αν είσαι πραγματικά advanced καμιά άσκαστη βόμβα του 2ου παγκοσμίου που έτυχε να βρεις. Μην ξεχάσεις όλα αυτά να τα παρατήσεις κοντά σε πάρκο ή/και σχολείο για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
· Απαγορεύεται η στάθμευση όπου υπάρχει σήμα Ρ40. Στην Θεσσαλονίκη αυτό λειτουργεί σαν το Wi-Fi ένα πράγμα. Το κέντρο της εμβέλειας (σωστά μαντέψατε), είναι το κέντρο της πόλης. Εκεί η απαγόρευση είναι σχετικά αυστηρή (μέχρι τις 9 το βράδυ γιατί μετά έχει ποτάκι). Καθώς μεγαλώνει η ακτίνα, αποδυναμώνεται και η ισχύς της απαγόρευσης. Το σήμα (συγγνώμη η απαγόρευση), φτάνει μέχρι την 3η Σεπτεμβρίου κυρίως.. Εκεί χάνεται, οπότε μια χαρά παρκάρουν όλοι έναντι του δημαρχείου που πρέπει να έχει τουλάχιστον τρία P40 μαζεμένα.
· Απαγορεύεται η στάθμευση σε ράμπες ΑΜΕΑ. Εκτός και αν δεν δεις ότι κλείνεις ράμπα.. Τότε δικαιολογείσαι.. Ψηλό το αυτοκίνητο.. χαμηλή η ράμπα.. βγαίνεις και από την μεριά του οδηγού.. πώς να την έβλεπες δηλαδή;;; Ε και το πολύ πολύ να πέσεις θύμα τρομερού ακτιβισμού τύπου “του έδειξα εγώ.. του σήκωσα τους υαλοκαθαριστήρες”.
· Απαγορεύεται η στάθμευση και η οδήγηση (!) πάνω σε πεζοδρόμια. Εκτός και αν πουλάς αυτοκίνητα, οπότε το πεζοδρόμιο είναι ο φυσικός χώρος προβολής. Μπόνους άμα το αφήσεις πάνω σε οδηγό τυφλών (ε τι να κάνουμε.. αυτοί δεν είναι πελάτες). Επίσης αν έχεις μηχανή και πέσεις σε μποτιλιάρισμα, μπορείς άνετα να το πάρεις από το πεζοδρόμιο (βλέπε Κατσιμίδη). Με κράνος όμως έ; Μην γίνει κανένα ατύχημα με κανένα πεζό και χτυπήσεις…
· Απαγορεύεται το διπλοπαρκάρισμα. Εκτός και αν το αφήσεις για 5 λεπτά. Ναι, είναι τα ίδια 5 λεπτά του “μωρό μου είμαι έτοιμη, 5 λεπτά θα κάνω”. Η έννοια του χρόνου είναι σχετική, το είπε και ο Αϊνστάιν. Επίσης εξυπηρετεί πολύ να αφήσεις το τηλέφωνό σου ώστε να σε ειδοποιήσει αυτός που θέλει να φύγει. Έτσι και την δουλειά σου κάνεις και έτοιμο πάρκινγκ έχεις. Απλά πράγματα.
· Απαγορεύεται η παραβίαση κόκκινου σηματοδότη. Εκτός αν είσαι ποδηλάτης ή ντελίβερι. Επίσης μπορείς άφοβα να κινείσαι ανάποδα στον δρόμο. Κανένα πρόβλημα.. έχει ο Θεός..
Η λίστα είναι τεράστια και προσθέστε και εσείς ότι θέλετε από τα υπέροχα “απαγορεύονται” που έχουν μηδαμινή αξία πλέον. Ίσως αυτή να είναι και η μοναδική τους αξία.. το ότι τουλάχιστον τα συζητάμε και ίσως κάποιοι από εμάς ξεκινήσουν να κάνουν κάτι για αυτό, ξεκινώντας πρώτα από όλα με τον εαυτό μας.
Πι ες… Ιστορικά έχουμε μεγάλες επιτυχίες στις απαγορεύσεις με κορυφαία την απαγόρευση της κοντής φούστας από τον δικτάτορα Πάγκαλο το 1925. Φήμες λένε ότι έπεσε παντόφλα από την σύζυγο με αποτέλεσμα να γίνει νόμος του κράτους και να κυνηγάει η αστυνομία τις γυναίκες της εποχής με τις μεζούρες στα χέρια…
Κωνσταντίνος Σακελλαρίδης
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου