Πολεμώντας με τους ανεμόμυλους...

Φίλες και φίλοι,

Δεν έχω σκοπό να φλυαρύσω γι’αυτό θα μπω κατ’ ευθείαν στο θέμα...

Πέρασε ήδη ένας  χρόνος από τη μέρα που ανέβηκε η πρώτη δημοσίευση στη σελίδα ‘’Active Thessaloniki’’.... Στη πορεία κάποιοι φίλοι από την αρχική ομάδα αποχώρησαν, άλλοι αποστασιωποιήθηκαν ενώ από την άλλη εκατοντάδες νέα μέλη έγιναν ‘’κοινωνοί’’ αυτής της προσπάθειας.

Είχαν προηγηθεί τουλάχιστον 8 χρόνια ενασχόλησης μου με τα του δήμου.
Αποκορύφωμα ήταν η (σύντομη) ενασχόληση μου με τα του δήμου στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές.

Πολλές φορές έκανα κάποιες σκέψεις, άλλες τις δημοσίευσα κι άλλες όχι, σχετικά με τη πορεία και τα προσδοκόμενα αποτελέσματα μέσα από τη δράση της ομάδας....

Ας μη γελιόμαστε....Από τα 1400+ μέλη, ζήτημα είναι να ασχολούνται 15-20 άτομα (και ίσως να είναι μεγάλος αριθμός που αναφέρω). Οπότε για ποια ‘’ομάδα’’ μιλάμε;;;;;
Δεν έχει κανένα νόημα, να κάνω κάποια δημοσίευση και να περιμένω....’’likes’’! Ούτε μ’ ενδιέφερε, ούτε και μ’ ενδιαφέρει!

Από την άλλη βλέπω ότι υπάρχουν μέλη, που βλέπουν τη σελίδα μας ως μέσον προώθησης της επαγγελματικής τους δουλειάς ή προσδοκούν να ανεβάσουν την επισκεψιμότητα των ιστοσελίδων τους. Αυτούς δεν τους χρειαζόμαστε....

Το τελευταίο διάστημα ακούω όλο και πιο συχνά την ίδια φράση: ‘’Μα εσύ θα αλλάξεις τον κόσμο;;;;; Αυτός ειναι, δεν αλλάζει...Πάρτο απόφαση!’’.
Βέβαια, δεν είχα ποτέ τέτοιες βλέψεις (να αλλάξω τον κόσμο, δηλαδή) αλλά όσο και να μη θέλω αυτές οι απόψεις μ’ επηρεάζουν. Μεγαλώνουμε και ‘’ζυγίζουμε’’ πλέον διαφορετικά τα πράγματα...

Διαπιστώνω ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας, απλώς δεν ενδιαφέρεται..
Θέλεις είναι θέμα παιδείας, θέμα προτεραιοτήτων, θέμα κοινωνικής συνείδησης...Δεν το ξέρω και δεν προτίθεμαι να το ψάξω παραπάνω. Είμαι σίγουρος όμως ότι το κυρίαρχο δόγμα είναι: ‘’Δεν βλέπω το πρόβλημα, άρα δεν υπάρχει’’.

Υπήρξαν κάποια αποτελέσματα (Παρκο Ορέστου, Πεζοδρόμιο Π. Ρέγκου-Λυσιμάχου κτλ.), αλλά κακά τα ψέμματα....Επέμενα μόνος μου (απελπιστικά μόνος μου) για να υπάρξουν αυτές οι μικρές ‘’νίκες’’....Αλλά, δεν αρκεί αυτό!

Η σημερινή κατάσταση δεν θα αλλάξει, γιατί απλά δεν μπορεί να αλλάξει.

Δεν φταίει κανένας δήμαρχος γι’ αυτό που βιώνουμε κάθε μέρα....Είναι λάθος η ιστορία από την αρχή και όσο κι αν την φτιασιδώνεις πάλι....άσχημη θα είναι!

Λόγω και κάποιων προσωπικών βιωμάτων τον τελευταίο καιρό, θα δανειστώ μια έκφραση που κάπου διάβασα....’’Αν κάνεις μια βόλτα σε ένα νοσοκομείο, όλα τα υπόλοιπα ‘’προβλήματα’’ θα σου φαίνονται πλέπν ανάξια λόγου....’’. Έτσι είναι...

Εδώ ο κόσμος ‘’καίγεται’’, ανεργία, φτώχια, ανασφάλεια κι εσύ μου λες για πάρκιγκ και κάδους;;;; Εδώ που τα λέμε, το αποτέλεσμα της (άδικης κατ’ εμέ) σύγκρισης είναι αναμενόμενο και αποδεκτό από τη πλειοψηφία.

Για να μη το κουράσω, θέλω να σας ενημερώσω ότι τις περισσότερες φορές βρήκα κλειστά αυτιά και τοίχους μπροστά μου. Αστείες δικαιολογίες και πολλά ‘’θα δούμε’’.... Και αυτή η ιστορία, πιστέψτε με είναι πολύ ψυχοφθόρα!

Αποφασίσα να ακολουθήσω τον δρόμο μου κι ας είμαι πολύ ‘’μικρός’’ για να....αλλάξω τον κόσμο!

Είμαι από αυτούς που πάντα θα βλέπουν το πρόβλημα και δεν θα γυρνούνε αλλού το κεφάλι. Από αυτούς που δεν μένουν σε μια στείρα και ατέρμονη ‘’γκρίνια’’ αλλά ψάχνουν αυτές τις λύσεις που μπορούν να φέρουν αυτές τις πολυπόθητες μικρές καθημερινές – ναι, για πολλούς ασήμαντες – νίκες......Όπως κι αν το δεις, είναι ΝΙΚΕΣ!

Μέχρι την ημέρα που αυτή η κρίσιμη πλειοψηφία, αποφασίσει να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει την καθημερινότητα σε κάθε πτυχή της, θα συνεχίζω να...κυνηγάω ανεμόμυλους!


Dum, Spiro, Spero.

Φιλικά
Κώστας Πέγκος