Ετελείωσε....ετελείωσε...!

Εικόνα
Στις αρχές της χρονιάς, ως Σύλλογος Γονέων του Γυμνασίου μας, επισκεφθήκαμε την υπεύθυνη στην Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου (στην Αγγελάκη). Μας διαβεβαίωσε ότι τα προβλήματα του σχολείου μας (1ο Πειραματικό Γυμνάσιο) είναι ήδη γνωστά και έχει δρομολογηθεί η επίλυση τους.... Εμείς ως σύλλογος, αυτό που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να βάψουμε, τον Μάρτιο, την (χρονίζουσα άθλια κατάσταση) εξωτερική όψη του κτιρίου ( https://bit.ly/36H3hMn ) και να περιμένουμε τις παρεμβάσεις που μας διαβεβαίωσαν.... Εκείνο το διάστημα επισκέφθηκε το σχολείο και αντιδήμαρχος, ο οποίος ιδίοις όμμασι είδε την κατάσταση του προαύλιο χώρου και δήλωσε έκπληκτος (!!) για την κατάσταση του. Λίγες μέρες μετά ήρθαν και δύο κάδοι ανακύκλωσης που είχαμε ζητήσει.... Το πλάνο έλεγε ότι θα πρέπει να ξεκινήσουν οι εργασίες ανάπλασης στην οδό Δαγκλή και της μετατροπής της σε πεζόδρομο/δρόμο ήπιας κυκλοφορίας , για να μπορέσουν να μπούνε φορτηγά έτσι ώστε να γίνει ασφαλτόστρωση της αυλής αλλά και να επ

Michael Hartmann (ο εμπνευστής του Carwalking)

Σύμφωνα με τον ορισμό που δίνει το Wikipedia, Carwalking είναι το παράνομο περπάτημα επάνω σε αυτοκίνητα , που συνήθως σταθμεύουν παράνομα στις ζώνες πεζών. Είναι χαρακτηρισμένο από όλους τους ποινικούς κώδικες, ως καταστροφή της ιδιωτικής περιουσίας. Οι Carwalkers συνήθως το κάνουν, ως μια ριζοσπαστική διαμαρτυρία κατά της ασύστολης χρήσης του αυτοκινήτου στις πόλεις, της οποίας μία από τις κύριες συνέπειες είναι παράνομη στάθμευση στα πεζοδρόμια και στις περιοχές που διατίθενται αποκλειστικά για τους πεζούς . Ένας διάσημος carwalker ήταν ο Michael Hartmann  που έγινε γνωστός για τη δράση του στο Μόναχο στη δεκαετία του 1980.




Ο Hartmann  περπατούσε πάνω από σταθμευμένα αυτοκίνητα στα πεζοδρόμια, χωρίς να τα καταστρέφει. Επίσης με το Streetwalking (περπάτημα στο δρόμο), δεν αναγνώριζε την υπεροχή των μηχανοκίνητων οχημάτων, δοκίμασε στον δρόμο να αναγκάσει τα αυτοκίνητα να προσαρμοστούν στις συνήθειες και τις ταχύτητες των πεζών. Ο Hartmann διέδωσε τις ιδέες του σε σεμινάρια καθώς και με την έκδοση ενός βιβλίου. Προσωρινά τράβηξε τη προσοχή των μέσων ενημέρωσης  και, επίσης, βρήκε διάφορους μιμητές, αλλά παράλληλα νοσηλεύτηκε σε κλινικές και σε ψυχιατρικά ιδρύματα. Στην ακροαματική διαδικασία των μηνύσεων που ακολούθησαν τη δράση του, πετύχαινε συνήθως αθωωτικές αποφάσεις.  Στην ταινία μικρού μήκους ''Autoschreck'' του Roland Schraut, o Hartmann τεκμηριώνει τις ενέργειες του.



Το κίνητρο

Ο Michael Hartmann περιγράφει στο βιβλίο του, πως μια μέρα το 1988 ήταν στο δρόμο με τη φίλη του και βρέθηκε μπροστά σε δύο σειρές παρανόμων σταθμευμένων αυτοκινήτων και αυτός αυθόρμητα αποφάσισε να συνεχίσει το δρόμο του στο πεζοδρόμιο. Έτσι πήγε στο πρώτο αυτοκίνητο. Η θεώρηση του Hartmann ήταν πως πρέπει να συνεχίσει να δείχνει ότι ο «άνθρωπος είναι πάνω από το αυτοκίνητο."

Οι συνέπειες

Όπως προαναφέρθηκε, οι ενέργειες του Hartmann έλαβαν μεγάλη προσοχή από τα ΜΜΕ. Οι συνέπειες ήταν ακόμη και νοσοκομεία αλλά και φυλακίσεις, όπως για παράδειγμα στην JVA Stadelheim και παραμένει στα ψυχιατρικά νοσοκομεία για την εκτίμηση της λογικής του. Στην ψυχιατρική, επιβεβαιώθηκε ότι ήταν "έξυπνος με σαφή ευαισθητοποίηση σαφή και  προσανατολισμό" αλλά και  "ύποπτα υπερτιμημένες ιδέες με την αίσθηση της αποστολής» αναγνωρίζεται ως "μια κάπως υπερτιμημένη άποψη ενός μέλλοντος χωρίς αυτοκίνητα", η οποία σχετίζεται με μια ασυνήθιστη δέσμευση-διαθήκη. Τον Ιούνιο του 1991, Hartmann καταδικάστηκε σε πρόστιμο 900 γερμανικών μάρκων από το δικαστήριο του Μονάχου, επειδή έτρωγε στη Nymphenburgerstraße στο Μόναχο, προκαλώντας ένα μποτιλιάρισμα. Το 1995, το δικαστήριο αποφάνθηκε επίσης ότι αποτελεί αδίκημα και δεν είναι έγκλημα η αναρρίχηση του Hartmann στα αυτοκίνητα.







Μετά την φυγή του Hartmann στο εξωτερικό η δράση του Carwalking ατόνισε.

Κωνσταντίνος Πέγκος

Σχόλια