Έχει περάσει σχεδόν μια δεκαετία που έπαψε να λειτουργεί ως περίπτερο αφού οι εκάστοτε ενοικιαστές του δεν έμεναν ευχαριστημένοι από τον τζίρο τους. Κάποια στιγμή είχε δοκιμάσει να λειτουργήσει και ως ολονύκτιο, αλλά τελικά ούτε αυτό κατάφερε να κρατήσει κάποιον ενοικιαστή για χρόνια. Βλέπετε η περιοχή δεν ήταν πέρασμα εδώ και πολλά χρόνια και οι οικοδομές της περιοχής δεν κατάφεραν να συντηρήσουν ένα περίπτερο. Τελικά έμεινε άδειο και σήμερα, μέρα με τη μέρα, μετατρέπεται σε ερείπιο, αφού η τελευταία ανακαίνισή του ήταν στη διάρκεια της Πολιτιστικής πρωτεύουσας, το 1997, παράλληλα με το διπλανό κτίριο γνωστό και ως Σπίτι των Προσκόπων.
 |
| φωτ. Κύα Τζήμου |
Το περίπτερο έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μαζί με το κτίριο των προσκόπων με απόφαση του 1986 (ΥΑ ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/3342/56020/17-12-1985 – ΦΕΚ 164/Β/10-4-1986) που αναφέρει:
“Χαρακτηρίζουμε ως έργα τέχνης που χρειάζονται ειδική κρατική προστασία σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 1469/50: 1) Το κτίριο των προσκόπων που βρίσκεται στην οδό Βασιλέως Γεωργίου Α’ αρ. 1 στη Θεσσαλονίκη μαζί με το προσκοπικό πρατήριο και την αυλή του, όπως φαίνεται στο συνημμένο τοπογραφικό διάγραμμα με τα στοιχεία ΑΒΓΔΑ και 2) το περίπτερο που βρίσκεται στο πεζοδρόμιο έξω αριστερά από το κτίριο των προσκόπων. Το ξύλινο περίπτερο που βρίσκεται στο πεζοδρόμιο έξω αριστερά από το κτίριο των προσκόπων έχει ιδιόμορφη οκταγωνική άποψη με (με στενές πλευρές στις γωνίες) και πυραμιδοειδή τετράρριχτη στέγη από τσίγκο. Επίσης τα παράθυρα των όψεών του κλείνουν με σιδερένια ρολά”.
 |
| φωτ. Κύα Τζήμου |
Σύμφωνα με την Εφορία Νεοτέρων Μνημείων δεν έχει καμιά άλλη πληροφορία σχετικά με την κατασκευή του εκτός από την περιγραφική του ΦΕΚ. Τελικά φτάσαμε στην ιδιοκτήτρια του περιπτέρου κ. Άννα Σκαλιάρη, ετών 80. Εκείνη μας είπε πως το περίπτερο ανήκει στην οικογένεια πριν τη γεννησή της και πως ο πατέρας της το λειτουργούσε ως περίπτερο από την εποχή της Έκθεσης. Να θυμηθούμε ότι η 1η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης που εγκαινιάστηκε το 1926, λειτούργησε στο χώρο που σήμερα καλύπτει το πάρκο του Γ΄ Σώματος Στρατού, σημερινό Πεδίον του Άρεως. Η μοναδική είσοδος της ΔΕΘ ήταν πάνω στη Βασ. Γεωργίου και είχε μήκος 15 μέτρων και ύψος 7 μέτρα. Κάπου εκεί μπροστά στην είσοδο έστεκε και το ιστορικό περίπτερο, κάνοντας χρυσές δουλειές. Η ΔΕΘ μεταφέρθηκε στις νέες της εγκαταστάσεις το 1940 (15η ΔΕΘ), την τελευταία προπολεμική της χρονιά.
Μετά το θάνατο του πατέρα της κυρίας Άννας το περίπτερο πέρασε από διάφορους ενοικιαστές, μέχρι που έμεινε άδειο, απομεινάρι μιας εποχής όπου η λεωφόρος των Εξοχών, στην αρχή της οποίας βρισκόταν, έλαμπε, γεμάτη υπέροχα αρχοντικά και κτίρια. Δεν υπάρχουν στοιχεία για το χρόνο κατασκευής του περιπτέρου, ούτε καν στο αρχείο της Εφορίας Νεοτέρων Μνημείων. Ο γιος της κυρίας Άννας μας πληροφόρησε πως τα δικά του στοιχεία, που κρατάει από τον παππού του, το χρονολογούν από το 1880. Πολύ πριν δηλαδή από την κατασκευή του Κτιρίου των Προσκόπων που χρονολογείται από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
 |
| φωτ. Κύα Τζήμου |
Η πρόταση των ιδιοκτητών του προς το Δήμο ήταν να το παραχωρήσουν με 1 ευρώ το χρόνο για 99 χρόνια στο Δήμο, ώστε να αναπαλαιωθεί και ο δήμος να το κρατήσει στη χρήση που του αξίζει η ηλικία που το βαραίνει. Την ίδια ώρα μάθαμε ότι το διεκδικεί και ο στρατός, ενώ ο Δήμος, φέτος, είχε κάνει πρόταση στους ιδιοκτήτες να μετακινηθεί το περίπτερο στην Πλατεία Αριστοτέλους, πρόταση που δεν δέχτηκαν οι ιδιοκτήτες που πιστεύουν ότι το περίπτερο θα χάσει τη μνημειακή του αξία αν απομακρυνθεί από την περιοχή της οποίας αποτελεί κομμάτι της ιστορίας της.
Προς το παρόν, το βλέπουμε με θλίψη να καταρρέει σε ένα δρόμο χωρίς γυρισμό αν δεν αποκατασταθούν σύντομα οι φθορές του.
 |
| φωτ. Κύα Τζήμου |
Η δικιά μου πρόταση είναι ότι η καταλληλότερη λύση για να συνεχίσει να υπάρχει, χωρίς να χρειαστεί να απομακρυνθεί πολύ από την τωρινή/ιστορική του θέση, είναι μετεγκατάστασή του
μέσα στο πεδίο του Άρεως (πάρκο Ανθοκομικής). Σε ένα κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο, θα μπορέσει να σωθεί από την αδιαφορία και το πέρασμα του χρόνου, να γίνει σημείο αναφοράς και ταυτόχρονα με τη προσθήκη φωτογραφιών και ιστορικών στοιχείων περιμετρικά να γίνει χώρος γνώσης της ιστορίας της πόλης μας. Σημαντικός παράγοντας βέβαια, είναι ότι μιλάμε για ένα περιφραγμένο χώρο το οποίο σημαίνει ότι θα υπάρχει και η ανάλογη προστασία.
Κωνσταντίνος Πέγκος
Ευχαριστώ την Κύα Τζήμου και την ''Παράλλαξη'' για την παραχώρηση του υλικού.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου