Ετελείωσε....ετελείωσε...!

Εικόνα
Στις αρχές της χρονιάς, ως Σύλλογος Γονέων του Γυμνασίου μας, επισκεφθήκαμε την υπεύθυνη στην Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου (στην Αγγελάκη). Μας διαβεβαίωσε ότι τα προβλήματα του σχολείου μας (1ο Πειραματικό Γυμνάσιο) είναι ήδη γνωστά και έχει δρομολογηθεί η επίλυση τους.... Εμείς ως σύλλογος, αυτό που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να βάψουμε, τον Μάρτιο, την (χρονίζουσα άθλια κατάσταση) εξωτερική όψη του κτιρίου ( https://bit.ly/36H3hMn ) και να περιμένουμε τις παρεμβάσεις που μας διαβεβαίωσαν.... Εκείνο το διάστημα επισκέφθηκε το σχολείο και αντιδήμαρχος, ο οποίος ιδίοις όμμασι είδε την κατάσταση του προαύλιο χώρου και δήλωσε έκπληκτος (!!) για την κατάσταση του. Λίγες μέρες μετά ήρθαν και δύο κάδοι ανακύκλωσης που είχαμε ζητήσει.... Το πλάνο έλεγε ότι θα πρέπει να ξεκινήσουν οι εργασίες ανάπλασης στην οδό Δαγκλή και της μετατροπής της σε πεζόδρομο/δρόμο ήπιας κυκλοφορίας , για να μπορέσουν να μπούνε φορτηγά έτσι ώστε να γίνει ασφαλτόστρωση της αυλής αλλά και να επ

Στη χώρα των εργολάβων

Ξέρω ότι για πολλούς, το να αναφέρεσαι σε έργα κοινής ωφέλειας που ανάδοχος θα είναι το κράτος, είναι κόκκινο πανί... Και τι θα κάνουν οι εργολάβοι; Κλέφτες θα γίνουν;

Βλέπω λίγο διαφορετικά τα πράγματα.... Θεωρώ ότι τα δημόσια έργα ή τα έργα κοινής ωφέλειας όπως συνηθίζουμε να λέμε, θα πρέπει να γίνονται από δημόσιες/αυτοδιοικητικές υπηρεσίες, με γνώμονα το κοινό συμφέρον και όχι το κέρδος. Ουτοπικό; Πες το κι έτσι....

Αλλά, με βάση τα σημερινά δεδομένα και το καθεστώς που υπάρχει, όσον αφορά τα δημόσια έργα, θα περίμενα να υπάρχει έστω αυτός ο έλεγχος προς τους αναδόχους, για να αποφεύγουμε κακοτεχνίες που επιφέρουν κόστος στη δημόσια ζωή αλλά φυσικά έχουν και οικονομικό αντίκτυπο...

Αποδεικνύεται καθημερινά και σε πάμπολλες περιπτώσεις ότι υπάρχει ένας χαμένος κρίκος ανάμεσα σε αυτόν τον έλεγχο και τα έργα που γίνονται....

Ερασιτεχνισμός, έλλειψη μελέτης, τσαπατσουλιά και ο κατάλογος μακρύς....

Ακολουθούν τρανταχτά παραδείγματα, που αποδεικνύουν με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο ότι σε αυτή τη χώρα κάτι δεν πάει (ούτε και ποτέ πήγαινε, δηλαδή....) καθόλου καλά....

1) Οδός Παπακυριαζή (Ανάληψη)

Έχει περάσει μήνας, από τότε που ο εργολάβος σταμάτησε τις εργασίες....





Οδός Παπακυριαζή
Μετά από 3 εβδομάδες, που μεσολάβησαν από τις παραπάνω φωτογραφίες, η κατάσταση σήμερα δεν έχει αλλάξει (η φωτογραφία τραβήχτηκε μια μέρα πριν τη χθεσινή καταιγίδα....φαντασία θέλει....)

Οδός Κρήτης με Γραβιάς...Όλος ο δρόμος, μια...τομή!
Και δεν είναι μόνο αυτά...

Προσθήκη λεζάντας

Μια πανέμορφη θέση κάδων, μας αποχαιρέτησε.....
2) Θέσεις κάδων

Δεκάδες θέσεις χάθηκαν από αυτές τις άθλιες (κατά γενική ομολογία) θέσεις, που μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις παραμένουν κενές....





Ενημέρωση για το θέμα, εδώ: https://www.activethessaloniki.eu/2016/07/h-update.html?spref=bl 

3) Παγκόσμια πρωτοτυπία..... Κατασκευάστηκαν ράμπες ΑΜΕΑ, πριν το φανάρι.....


Και τα αποτελέσματα...γνώριμα και προβλέψιμα!






4) Άλλη μια μεγάλη πρωτοτυπία στη πόλη μας.....Ράμπα για ΑΜΕΑ, που όμως τα ΑΜΕΑ δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν....Καλό,ε;


5) Το Πανεπιστημιακό γυμναστήριο (3ης Σεπτεμβρίου)







Ένας χρόνος και κάτι ψιλά αργότερα, δεν έχει γίνει τίποτα απολύτως.....

Όσο για την κατάσταση, μετά την....θεομηνία;




 

6) Να θυμηθώ και πάλι τις ανακοινώσεις για την κατασκευή της νησίδας μπροστά στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας....



Πέρυσι τον Μάιο (2017), το δημοτικό συμβούλιο ενέκρινε την κατασκευή της νησίδας....


Σήμερα, Μάιος 2018 δεν έχει γίνει κι εδώ απολύτως τίποτα.....

Θα μπορούσα να γράφω ώρες, αλλά φοβάμαι ότι θα καταντήσει κουραστικός μονόλογος...

Μια μικρή σύνοψη προτάσεων, επιχείρησα εδώ: https://www.activethessaloniki.eu/2017/10/502.html

Τελειώνοντας, θα ήθελα να αναφέρω με αφορμή τα όσα είδαμε και ζήσαμε χθες στη Θεσσαλονίκη (και μάλιστα στο κέντρο), δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το ελληνικό κράτος είναι που άφηνε τους εργολάβους να χτίζουν άναρχα και να μπαζώνουν ρέματα. Που δεν φρόντισε να δημιουργήσει υποδομές που θα προστατεύουν τον απλό πολίτη από το νερό της βροχής και δεν θα τον άφηνε να βουλιάζει κάθε μέρα στη στεριά και να πνίγεται.

Στην πραγματικότητα το μόνο που αγνοείται είναι το λεγόμενο κράτος πρόνοιας, οι δημόσιες υποδομές, η κρατική μέριμνα και στη τελική η αντίδραση σε όλα αυτά. Και το μόνο που δε συγχωρείται δεν είναι το αγνοούμενο κράτος (sic), αλλά η άγνοια όσων υποφέρουν από αυτήν την κατάσταση για τις αιτίες και τους υπεύθυνους, γι' αυτήν την κοινωνία και την αδικία που γεννά μαζικά, για όλα τα αμαρτήματα της που δεν τα ξεπλένει ούτε καταρράκτης .

Το ζήτημα είναι πότε θα γίνει ποτάμι μεγάλο φουσκωμένο η οργή του λαού να παρασύρει αυτούς που την καταδικάζουν να ζει στη λάσπη και να πνίγεται κάθε μέρα. Κι όχι, δεν είναι ένα άνοστο λογοπαίγνιο που παίζει με τον πόνο των ανθρώπων, είναι ζήτημα επιβίωσης πλέον. Γιατί αν δεν πνίξουμε αυτό τον κόσμο της ρεμούλας και της αρπαχτής, θα μας πνίξει εκείνος ζωντανούς. Στην κυριολεξία.

Θα επανέλθω σύντομα, με το δεύτερο μέρος.... 

Κωνσταντίνος Πέγκος

Σχόλια