Κάποτε τα χρόνια τα παλιά....

Tο 1987 αν θυμάμαι καλά, ο Κούβελας ως δήμαρχος Θεσσαλονίκης είχε προτείνει να μπαζωθεί η παραλία από τον Λευκό Πύργο μέχρι το λιμάνι. Να κατασκευαζόταν υπόγεια λεωφόρος έξι λωρίδων από το λιμάνι μέχρι και μετά τον Λευκό Πύργο και υπόγειο πάρκιγκ, κατά μήκος που θα χωρούσε νομίζω 5000 αυτοκίνητα. Με εισόδους τις σημερινές οδούς που είναι κάθετες στη παραλία.

Η Νίκης θα γινόταν πεζόδρομος, με πλακόστρωτο και το υπόλοιπο, πράσινο και γήπεδα αθλοπαιδιών.

Πρώτος ο Τρεμόπουλος άρχισε τον χορό των διαμαρτυριών με το αιτιολογικό ότι θα καταστραφεί το ιστορικό κρηπίδωμα της παλιάς παραλίας.

Θα ήθελα να παρατηρήσετε σε παλιές φώτο της πόλης, πόσες φορές άλλαξε αυτό το κρηπίδωμα. Η πόλη προσαρμοζόταν στις ανάγκες των κατοίκων της, όπως και κάθε σύγχρονη πόλη.

Φανταστείτε πόσο διαφορετικό και ανθρώπινο θα ήταν το κέντρο. Ένας τεράστιος υπόγειο χώρος στάθμευσης, που θα άφηνε στη δημοτική αρχή τη δυνατότητα να πεζοδρομήσει πολλούς δρόμους του κέντρου. Και σήμερα δεν θα βάζαμε τις φώτο των «ασυνείδητων» συμπολιτών μας, που πληρώνουν τέλη κυκλοφορίας, αλλά η πολιτεία δεν τους δίνει τη δυνατότητα να σταθμεύσουν το κέντρο! Πληρώνουμε στη Θεσσαλονίκη και δεν έχουμε μέσα μαζικής μεταφοράς, έχουμε μόνο τον ΟΑΣΘ που σε πολλές περιπτώσεις δεν επαρκεί!

Αλήθεια, οι τότε … ιδεολόγοι… τι έχουν να πούνε για τη σημερινή κατάσταση;

του Κώστα Μπουρή