Στις αρχές της χρονιάς, ως Σύλλογος Γονέων του Γυμνασίου μας, επισκεφθήκαμε την υπεύθυνη στην Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου (στην Αγγελάκη). Μας διαβεβαίωσε ότι τα προβλήματα του σχολείου μας (1ο Πειραματικό Γυμνάσιο) είναι ήδη γνωστά και έχει δρομολογηθεί η επίλυση τους.... Εμείς ως σύλλογος, αυτό που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να βάψουμε, τον Μάρτιο, την (χρονίζουσα άθλια κατάσταση) εξωτερική όψη του κτιρίου ( https://bit.ly/36H3hMn ) και να περιμένουμε τις παρεμβάσεις που μας διαβεβαίωσαν.... Εκείνο το διάστημα επισκέφθηκε το σχολείο και αντιδήμαρχος, ο οποίος ιδίοις όμμασι είδε την κατάσταση του προαύλιο χώρου και δήλωσε έκπληκτος (!!) για την κατάσταση του. Λίγες μέρες μετά ήρθαν και δύο κάδοι ανακύκλωσης που είχαμε ζητήσει.... Το πλάνο έλεγε ότι θα πρέπει να ξεκινήσουν οι εργασίες ανάπλασης στην οδό Δαγκλή και της μετατροπής της σε πεζόδρομο/δρόμο ήπιας κυκλοφορίας , για να μπορέσουν να μπούνε φορτηγά έτσι ώστε να γίνει ασφαλτόστρωση της αυλής αλλά και να επ...
Το καλοκαίρι μετά από πολλά χρόνια, έκανα μια βόλτα με τον γιό μου από τα παλιά μου...λημέρια για να του δείξω που ήταν το παλιό μου γυμνάσιο-λύκειο, τα γήπεδα του Τ.Ε.Φ.Α.Α. που περάσαμε ατέλειωτες ώρες παίζοντας ποδόσφαιρο, μπάσκετ ακόμα και τέννις (!)...
Δυστυχώς, το σχολείο εδώ και χρόνια δεν υπάρχει μιας και στη θέση του χτίστηκε το ''Ολυμπιακό Μουσείο'', το γήπεδο μπάσκετ έχει δώσει τη θέση του σε ένα μεγάλο κτίριο του πανεπιστημίου αλλά όπως και να'χει έμεινα με την όρεξη μια και η κεντρική είσοδος ήταν κλειστή, οπότε δεν καταφέραμε να μπούμε να κάνουμε μια βόλτα μέσα στα γήπεδα...
Τα είδα, όμως πριν μερικές μέρες μιας και ο μικρός ξεκίνησε τις αθλητικές δραστηριότητες στις ακαδημίες του πανεπιστημίου. Ήταν μια καλή ευκαιρία να κάνω μια βόλτα και να θυμηθώ τόσα πράγματα...Μια ολόκληρη εποχή, που όπως έλεγα και στη γυναίκα μου: ''Αν ξύσεις τον τοίχο, από κάτω υπάρχει κάτι που είχαμε γράψει όταν ήμασταν πιτσιρικάδες.....''.
Ας αφήσω όμως τους συναισθηματισμούς, γιατί ο λόγος που γράφω αυτό το κείμενο είναι άλλος....
Λόγω του ότι κάθε Σαββατοκύριακο, υπάρχουν οι αθλητικές δραστηριότητες, είναι πολύ μεγάλη η προσέλευση του κοινού (γονείς-παιδιά) και το πεζοδρόμιο μετατρέπεται σε ένα απέραντο πάρκινγκ...
Το αποτέλεσμα είναι, μεγάλο μέρος του πεζοδρομίου να έχει καταστραφεί και να έχει καταστεί επικίνδυνο. Βέβαια σε αυτό έπαιξε ρόλο και η παλαιότητα του (δε νομίζω τα τελευταία 30 χρόνια να έχει υπάρξει συντήρηση).
Οι παραπάνω φωτογραφίες τραβήχτηκαν τον περασμένο Αύγουστο, αλλά δεν γνώριζα το τι γίνεται από τον Σεπτέμβριο και μετά....Πριν λίγες μέρες, μου λύθηκε η απορία.
Όπως βολεύεται κανείς.....
Φυσικά δεν λείπουν και τα διπλοπαρκαρισμένα.....Άφησα για το τέλος μια...εικόνα, αρκετά γνώριμη στη Θεσσαλονίκη.
Καλές οι αθλοπαιδιές...καλός ο αθλητισμός....πολύ καλή η πρωτοβουλία....Αλλά χρειάζεται και προνοητικότητα. Πρέπει να απομακρυνθούν τα παμπάλαια (εναπομείναντα) πλακάκια και να τοποθετηθεί ασφαλτοτάπητας με την ανάλογη διαγράμμιση. Kαι φυσικά ράμπες στις εισόδους, για την αποτροπή χρήσης (κατάχρησης....) από άσχετους με τις δραστηριότητες του γυμναστηρίου.
υ.γ. Σκέψου να σπινιάρει μια ρόδα και να φύγουν με δύναμη τα σπασμένα κομμάτια....Ε;
Ελά μωρέ, γίνονται αυτά;;;;;;;;;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου