31 Ιουλίου....

...κι εμείς βάφαμε το σχολείο μας πάλι!

Ας το πάρω από την αρχή, γιατί μπορεί να μην γίνομαι κατανοητός.

Τον περασμένο Μάρτιο, βάψαμε την εξωτερική όψη του σχολείου μας. Μια κίνηση που συζητήθηκε και ακούστηκε αν κρίνω από την αποδοχή που είχε από το ηλεκτρονικά ΜΜΕ της πόλης:

thestival.gr

typosthes.gr 

karfitsa.gr 

parallaxi.gr

αλλά και από την ΕΡΤ3 που έκανε ρεπορτάζ επί τόπου.

Όταν τελειώσαμε το βάψιμο, εμείς ως σύλλογος γονέων του 1ου Πειραματικού Γυμνασίου Θεσσαλονίκης αποφασίσαμε να κρατήσουμε το σχολείο στην κατάσταση μετά τον ευπρεπισμό του, ακόμα κι αν χρειαστεί να το βάφουμε...κάθε μέρα. Δεν ζούμε σε γυάλα.... Ξέραμε πολύ καλά ότι ήταν θέμα χρόνου να δούμε και πάλι βανδαλισμούς (γιατί προσωπικά δεν τα θεωρώ graffiti)...

Και τα...ανήσυχα πνεύματα δεν μας απογοήτευσαν.

1η φορά.....

2η φορά

Και η 3η φορά, που ήταν αρκετά...προκλητική! Το είδαμε την Κυριακή.....

Και σήμερα (Τετάρτη, 31/07) πήραμε και πάλι τις βούρτσες, τους κουβάδες και πιάσαμε δουλειά...(Πίστεψε με, αφήνουμε την προσωπική/επαγγελματική μας ζωή στην άκρη για όλα αυτά....)

Εντάξει, καλοκαίρι είναι...δικαιολογείται η μη απαρτία! Το αποτέλεσμα....

Όποτε χρειαστεί, θα είμαστε και πάλι εκεί... Για να κάνουμε αυτό, που θα έπρεπε να κάνουνε άλλοι.

Εδώ και χρόνια λέω, ότι η Υπηρεσία Καθαριότητας του δήμου (ή το Τμήμα Συντήρησης Κτιρίων...μικρή σημασία έχει το ποιος θα το κάνει) θα πρέπει να δημιουργήσει τμήμα που θα επεμβαίνει σε εύλογο χρονικό διάστημα σε περιπτώσεις βανδαλισμού σχολικών κτιρίων. Είναι απαράδεκτο τα σχολεία της πόλης να έχουν εικόνα όπως αυτή....

Πόσο δε ακόμη όταν μιλάμε για ιστορικά κτίρια της πόλης μας....

Ιωαννίδειος Σχολή

Μιλάμε για παιδεία όταν αφήνουμε τα παιδιά μας να θεωρούν ως κάτι δεδομένο την απαξίωση και την συνήθεια στην ασχήμια;;;; Θα βγούμε ποτέ από τα κλουβιά μας για να διεκδικήσουμε κάτι καλύτερο ή στωικά θα αποδεχτούμε την (όποια) μοίρα μας ως κάτι μη αναστρέψιμο;;;;;

Άντε ντε....όλα εγώ θα στα λέω;

Κωνσταντίνος Πέγκος