Το έχω γράψει κι
άλλες φορές ότι με την
γειτονιά που μεγάλωσα έχω μια πολύ ιδιαίτερη σχέση...
Αυτό ίσως με κάνει να μην έχω και την πιο ουδέτερη ματιά όταν κάνω κριτική σε θέματα που αφορούν αυτά που αντικρίζω κάθε φορά που επισκέπτομαι στο πατρικό σπίτι τους γονείς μου.
Η αλήθεια είναι, ότι από τότε που θυμάμαι την γειτονιά μου ως παιδί, πλέον ελάχιστα πράγματα έχουν σχέση με εκείνη την εποχή. Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι δεν βλέπω πια παιδιά να παίζουν στους δρόμους. Καλοκαίρι και οι δρόμοι άδειοι.....
Τότε, τη δεκαετία του '80 γίνονταν ένας μικρός χαμός από τις φωνές και τα παιχνίδια μας....Και ήμασταν πολλά...πάρα πολλά παιδιά. Μόνο το μεσημέρι υπήρχε ησυχία και μετά τις 6 το απόγευμα τρέχαμε να βρούμε τους φίλους μας.... Και καθόμασταν μέχρι αργά, χωρίς να ανησυχούν οι γονείς μας. Πηγαίναμε μέχρι το Καυτανζόγλειο για να παίξουμε μπάλα ''στο χορτάρι'' (μη φανταστείς μέσα στο στάδιο....έξω, στα παρτέρια εννοώ). Οι μόνες φωνές που άκουσα χθες, ήταν αυτές 3-4 Πακιστανών που μάλωναν σε ένα υπόγειο. Και για να προλάβω τυχόν σχόλια περί ρατσισμού, θα σου πω ότι και τότε είχαμε πολλούς ξένους.... Φοιτητές όμως. Άραβες, αφρικανοί.... Ποτέ δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα μαζί τους, άσε που με τους περισσότερους γίναμε φίλοι.
Ναι, ναι ξέρω....ακούγεται κι αυτό σαν ένα από τα πολλά ''μνημόσυνα'' για την ''υπέροχη'' γενιά μας και το πόσο τυχεροί ήμασταν κτλ...κτλ....
Αλλού θέλω να καταλήξω..... Σε κάτι πιο πεζό και όχι τόσο ''ρομαντικό''.
Συνειδητοποιώ λοιπόν κάθε φορά που πάω στην Δόξα, ότι όλες αυτές τις δεκαετίες καμιά δημοτική αρχή δεν έκανε κάποιο έργο που θα αναβάθμιζε όλη την περιοχή. Και μην μου πεις τώρα για τους... ''αμπελώνες'' και για το ρέμα. Άστο..... Τα υποτυπώδη σκαλάκια για να περνάμε το ρέμα, έγιναν μετά από αγώνες πολλών χρόνων από μια και μόνο γυναίκα που προσπαθούσε μάταια να αφυπνίσει από τη νιρβάνα και τους υπόλοιπους κατοίκους, αλλά μάταια. Ήταν η ίδια που αγωνίστηκε για να φύγει το αμαξοστάσιο των απορριμματοφόρων από την περιοχή... Μόνη της.
 |
| Εδώ ήταν το αμαξοστάσιο του δήμου. Σήμερα υπάρχουν οι αμπελώνες.... |
Και σκέψου ότι στην γειτονιά κατοικούν συγγενείς δημάρχου (επί 3 τετραετίες) που ήταν και βουλευτής. Κάποτε έμενε κι αυτός εκεί. Κατάλαβες τι λέω.... Κι όμως, τίποτα δεν άλλαξε.
Χθες, περνώντας από την πίσω πλευρά είδα του έρημου πλέον ''Λοιμωδών'', είδα αυτή την αθλιότητα... Την είχα δει ξανά και πριν δύο εβδομάδες.... Αλήθεια τώρα, κανείς δεν τα βλέπει;;;;;;
Αυτή την απαξίωση και υποβάθμιση δεν την έχω ζήσει ξανά.... Κι αυτή η εικόνα είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων, που δεν αφήνουν και πολλούς στο απυρόβλητο.
 |
| Οδός Λιτοχώρου |
Και ακόμα και στις τελευταίες εκλογές δεν άκουσα από κανέναν να αναφέρεται στην συγκεκριμένη περιοχή.... Μόνο το κέντρο, οι αμφιλεγόμενες πεζοδρομήσεις, η παραλία και καμιά αναφορά (χιλιοειπωμένη φυσικά) για κάποιο δρόμο εκτός κέντρου, έτσι για το ξεκάρφωμα....
Έχουν γνώση (πλέον) οι φύλακες όμως!
Κωνσταντίνος Πέγκος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου