Με ρώτησε χθες ένας φίλος: '' Δηλαδή, τα έχετε λύσει όλα τ' άλλα και ασχολείστε με τα διπλοπαρκαρισμένα και τους κάδους;''.
Καλή πάσα, για να ξεκαθαριστούν κάποια πράγματα....
Σαφώς και η προτεραιότητα στη ζωή μου δεν είναι τα διπλοπαρκαρισμένα
στη Μπότσαρη, ούτε και ο καθαρισμός των τοιχείων που περικλείουν τις
ανασκαφές στη Π.Γούναρη...Εννοείται πως όχι!
Όμως...υπάρχει κι ένα όμως!
Όταν απο τη στιγμή που βγαίνω απο το σπίτι (θα προτιμήσω να
χρησιμοποιήσω πρώτο ενικό πρόσωπο) βλέπω αυτή την ασχήμια γύρω μου, τότε
έχω δυο επιλογές....μόνο δύο!
Ή να κάνω πως δεν βλέπω, δεν
ακούω, δεν καταλαβαίνω και απλώς να αποδεχτώ μια μη αναστρέψιμη
κατάσταση (γιατί τέτοια είναι) ή τουλάχιστον να προσπαθήσω να βοηθήσω να
διορθωθεί ότι διορθώνεται (και όπως διορθώνεται)....
Να ενημερώσω, ότι είναι τρομερά ψυχοφθόρο και έχουν υπάρξει πολλές φορές που έχω αναρωτηθεί αν τελικά αξίζει τον κόπο ή όχι....
Φαντάζομαι ότι είναι εύκολα αντιληπτό, ότι δεν είναι ''καπρίτσιο'' μου
πρωι-πρωι να ασχολούμαι με τον κάθε απίθανο που πετάει τα σκουπίδια του
όπου βρει ή αφήνει το αυτοκινητό του όπου να'ναι, αδιαφορώντας για το αν
ενοχλεί ή όχι. Θα μου πει κάποιος, κρίση έχουμε...που λεφτά για
πάρκιγκ. Δηλαδή, πριν τη κρίση ζούσα στο Όσλο και δεν το είχα πάρει
χαμπάρι....Λυπάμαι πολύ, αλλά κατανόηση στη καφρίλα δεν θα
δείξω...καμμιά!
Κατανοώ ότι όλοι περνάμε δύσκολα, ζώντας πρωτόγνωρες καταστάσεις, αλλά θεωρώ οτι το ένα θέμα δεν έχει σχέση με το άλλο...
Μια ματιά στη ''καρφιτσωμένη δημοσίευση'' της σελίδας της ομάδας στο Facebook, νομίζω είναι η καλύτερη
απάντηση για ποιό λόγο χρειάζεται κάποιος να ''τρέξει''...Σχήμα λόγου το
΄΄κάποιος'' γιατί χρειάζεται συλλογική προσπάθεια....
Υπάρχουν
στιγμές (το έχω ξαναγράψει) ότι αισθάνομαι ο γραφικός της γειτονιάς και
ότι πολλές φορές, χάριν αστεϊσμού, πολλόι φίλοι μου λένε οτι το email
μου στο Δήμο το έχουν βάλει στα spam.....
Κι εγω το
σκέφτομαι....όπως και το αν για όλους αυτούς εκεί έξω, αξίζει τον κόπο
να τριγυρνάω με το κινητό στο χέρι για να βγάλω φωτογραφία τον κάφρο με
το διπλο-τριπλοπαρκαρισμένο, τον βρωμιάρη που πετάει τα σκουπίδια του
δίπλα σε σχολείο, τον ''ξύπνιο'' που θα αφήσει ένα τελάρο ή θα παρκάρει
μηχανάκι οριζόντια για να κρατάει θέση στάθμευσης, για τα δέντρα που
κρύβουν φανάρια, για τους λαϊκατζήδες και τα σκουπίδια τους, για τα
ανύπαρκτα πεζοδρόμια, για τις άσχημες γειτονιές, για...για...για.....
Μέχρι και ο γιός μου. με πήρε χαμπάρι και μόλις δει κάτι ''περίεργο''
στο δρόμο, μου φωνάζει: ''Μπαμπά, βγάλτο φωτογραφία....''.
Και το αποτέλεσμα; Ποιό είναι το αποτέλεσμα;;;;;
Απαντήσεις απο τις υπηρεσίες, που αν τις ανεβάζω εδώ θα σας πιάσει κατάθλιψη ή...θα σας φτιάξω την ημέρα.
Συμμετοχή των κατοίκων...Μηδαμινή.
Ο καθένας ακολουθεί τον δικό του δύσκολο δρόμο και όλα τα υπόλοιπα
είναι απλώς η γαρνιτούρα της μίζερης και αγχωτικής καθημερινότητας...
Ίσως, θα έπρεπε να αναθεωρήσω κι εγώ κάποια πράγματα....Μάλλον σε καλό θα μου βγει.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου