Η πρωινή η λαλακία.....

Ξέρω ότι κάνω λαλακία και γι' αυτό βάζω τον αριθμό του κινητού μου στο παρπρίζ...

Από την άλλη, έχω τη σιγουριά ότι όταν ο άνθρωπος με το αναπηρικό αμαξίδιο φτάσει εκεί, θα σηκωθεί, θα δει το παρπρίζ, θα μου τηλεφωνήσει, θα με περιμένει, εγώ θα πάω, θα τραβήξω τον κουβά από εκεί, αυτός θα περάσει (αλλά θα πρέπει να ξανακάνει την ίδια διαδικασία, αφού στην απέναντι ράμπα υπάρχει άλλος κουβάς - κόκκινου χρώματος) και μετά εγώ θα το ξαναβάλω εκεί και θα είμαι stand-by γιατί όπως αναφέρθηκε πριν ξέρω ότι κάνω λαλακία αλλά είμαι και καλός άνθρωπος συνάμα και γι' αυτό όταν ο άνθρωπος με το αμαξίδιο φτάσει εκεί και μου τηλεφωνήσει (έχω το τηλέφωνο αφημένο αφού....) εγώ θα πεταχτώ σαν καλός λαλάκας....ε, σόρρυ, σαν καλός άνθρωπος με ευαισθησίες να το τραβήξω.........

And the life goes on....