Τελικά...τι μένει;

Ήταν 9 Απριλίου του 2013, όταν λάμβανα τη κάτωθι επιστολή:

''Κύριε Κωνσταντίνος Πέγκος, σας ενημερώνουμε ότι το αίτημα σας με θέμα ''Ορέστου'' και αριθμό πρωτοκόλλου 897/3-4-2013,
το οποίο καταθέσατε την 27/03/2013, διεκπεραιώθηκε από την αρμόδια Υπηρεσία Δ/ΝΣΗ ΠΡΑΣΙΝΟΥ, στις 09/04/2013.

Το συννημένο, έγραφε: Αριθ. Πρωτοκόλλου 968.

ΘΕΜΑ: «Καταστροφή χλοοτάπητα, σε παρτέρια της οδού Ορέστου, από σταθμευμένα οχήματα»
ΣΧΕΤ.: α) Το υπ’ αριθ. πρωτ. 897/3-4-2013 αίτημά σας

Σε απάντηση της παραπάνω σχετικής αίτησής σας, θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για το ενδιαφέρον σας και να σας πληροφορήσουμε ότι, αφού λάβαμε υπόψη τις παρατηρήσεις – επισημάνσεις σας, ενημερώσαμε τον υπεύθυνο, του αρμόδιου συνεργείου της διεύθυνσής μας, για να επιληφθεί του θέματος το συντομότερο δυνατόν.
Είμαστε στη διάθεσή σας, για οποιαδήποτε πληροφορία και διευκρίνιση, σχετικά με το θέμα.

Ο ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΑΣΤΙΚΟΥ
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
ΒΑΧΤΣΕΒΑΝΟΣ ΗΛΙΑΣ

(Αυτό που δεν κατανοώ ειναι η λέξη ''διεκπεραιώθηκε''...Πέντε μήνες μετά η εικόνα είναι ακόμα αυτή! Τουλάχιστον ας βγάλουν απο το μυαλό τους οτι απευθύνονται σε χαχόλους....)

Δέκα μήνες

Είχα ξεκινήσει έναν αγώνα από το καλοκαίρι του 2013 για να μπορέσει να γίνει μια σωστή διαμόρφωση του κατεστραμμένου χώρου στον πεζόδρομο της Ορέστου.

Με ικανοποίηση είδα (έστω μετά απο 10 μήνες αναμονής, αρκετών emails και αναφορών στην ομάδα - έχοντας καρφιτσωμένη τη δημοσίευση και μετρώντας τη κάθε μέρα) τον Φεβρουάριο του 2014 μπήκαν κάποια μπεκ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι επιτέλους θα αλλάξει η όψη ενός πεζόδρομου που βρίσκεται στην είσοδο δυο δημοτικών σχολείων και μιας παιδικής χαράς... Θα ήμουν πολύ αφελής αν δεν καταλάβαινα ότι η θετική έκβαση της υπόθεσης είχε να κάνει και με το γεγονός ότι ήταν παραμονές των δημοτικών εκλογών....

Λίγες μέρες αργότερα άρχισαν να τοποθετούνται και πάσαλοι και σιγά-σιγά το επόμενο διάστημα  είχε ολοληρωθεί η ανακατασκευή του.

Όμως....υπάρχει ένα όμως.

Στις φωτογραφίες φαίνεται οτι δεν εκτίμησαν όλοι το έργο που βρισκόνταν σε εξέλιξη. Διέκρινα μια εχθρική, αντικοινωνική συμπεριφορα που με εξοργίζε (και συνεχίζει να με εξοργίζει).

Έγραφα τότε: ''Ο ''κύριος'' επανηλειμμένα αφήνει το αυτοκινητό του εκεί. ¨Εχει ξαναπάρει κλήση, έχει κολληθεί αυτοκόλλητο τουλάχιστον 3 φορές αλλά μυαλό δεν βάζει.

Σήμερα, μετά από καταγγελία των δασκαλών του σχολείου, ήρθε η τροχαία και του έγραψε κλήση. Το θέμα είναι, απ΄οτι με ενημέρωσαν, οτι οι εργαζόμενοι δεν μπορεσαν να συνεχίσουν τη δουλειά εκεί και συν των άλλων κατέστρεψε και τα μπεκ που μπήκαν μόλις πριν δυο μέρες....Εγω θέλω να το πάρουν με γερανό και να το στείλουν στη πρέσα, τώρα!''

Την ώρα που έβγαζα τις φωτογραφίες με πλησίασε μια ηλικιωμένη κυρία και μου είπε: ''Πως ειναι δυνατον να επιτρέπουμε τέτοια πράγματα;;;; Χαίρομαι που βλέπω ότι κάποιοι ασχολούνται...''. Εγω αυτό που της απάντησα ειναι, ότι δεν αρκεί εγώ να βγάζω φωτογραφίες και ο διευθυντής να καλεί τη τροχαία...Που είναι οι υπόλοιποι κάτοικοι της περιοχής; Απλώς, αποδέχονται τη κατάσταση και μ' ενα ''ωχ μωρέ τωρα'' συνεχίζουν τη μίζερη μικροαστική ζωή τους. Θα μπορούσαν να σκεφτούν διαφορετικά αν επαιρναν σοβαρά υπ' όψιν τους ότι έχουν και μικρά παιδιά....

Παρ' όλα αυτά όμως, έλπιζα ότι στη μάχη μεταξύ της κοινής λογικής και της καφρίλας το αποτέλεσμα θα είναι....ΑΣΣΟΣ!

Τελικά, έστω και μετά από 10 ολόκληρους μήνες αναμονής καταφέραμε να κάνουμε το αυτονόητο.

Φεβρουάριος 2014

 Βέβαια, αυτό που έμαθα στη πορεία είναι οτι ''συμπαραστάτη'' σε αυτή τη προσπάθεια δεν είχα γείτονες ή κατοίκους της περιοχής αλλά τον διευθυντή και κάποιους δασκάλους (ίσως κακώς χρησιμοποιώ τον πληθυντικό) του παρακείμενου δημοτικού σχολείου που και αυτοί πίεσαν ώστε να αναμορφωθεί ο περιβάλλον χώρος του σχολείου, που ειδικά τα καλοκαίρια είναι και χώρος παιχνιδιού για τα παιδιά και που τελικά αναβάθμισε (έστω κι έτσι) την εικόνα της γειτονιάς...

Συμπερασμα: Όταν διακδικείς (και ειδικά ΟΧΙ ΜΟΝΟΣ) μπορείς να πετύχεις το στόχο σου.

Έμενε πλέον να δούμε κατά πόσο θα εκτιμηθεί ή όχι από τους πολίτες-κατοίκους-δημότες της περιοχής.

Σήμερα (15/1/2015) η κατάσταση είναι αυτή που φαίνεται στις φωτογραφίες....Ένας χρόνος μόλις πέρασε και γυρίσαμε πάλι στις...παλιές-γνώριμες εικόνες.

Ιανουάριος 2015

Το χορτάρι έχει εξαφανιστεί και ο χώρος έχει μετατραπεί σε μια απέραντη τουαλέτα σκύλων.

Βάζω στην άκρη την όποια απογοήτευση και προχωράω στη διεκδίκηση!

Αυτό που θα ζητήσουμε (χρησιμοποιώ πληθυντικό γιατί προσβλέπω και στη βοήθεια του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων του παρακείμενου δημοτικού σχολείου, στον οποίο είμαι μέλος του Δ.Σ.) είναι:

1) Άμεση αποκατάσταση του γκαζόν και
2) Τοποθέτηση μικρών πινακίδων κατά μήκος της νησίδας με τη κατάλληλα αναγραφή που θα ενημερώνει πως απαγορεύεται η χρήση της ως τουαλέτας κατοικήδιων. Κι εγώ φιλόζωος είμαι αλλά κάποια πράγματα δεν μπορώ να τα ανεχτώ. Υπάρχουν ειδικές σακούλες και γάντια μια χρήσης (για τους σιχασιάρηδες) για να μαζεύουν τα περιττώματα οι ''ιδιοκτήτες'' (δεν μου αρέσει καθόλου αυτή η έκφραση) των σκύλων. 

Κωνσταντίνος Πέγκος