Ετελείωσε....ετελείωσε...!

Εικόνα
Στις αρχές της χρονιάς, ως Σύλλογος Γονέων του Γυμνασίου μας, επισκεφθήκαμε την υπεύθυνη στην Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου (στην Αγγελάκη). Μας διαβεβαίωσε ότι τα προβλήματα του σχολείου μας (1ο Πειραματικό Γυμνάσιο) είναι ήδη γνωστά και έχει δρομολογηθεί η επίλυση τους.... Εμείς ως σύλλογος, αυτό που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να βάψουμε, τον Μάρτιο, την (χρονίζουσα άθλια κατάσταση) εξωτερική όψη του κτιρίου ( https://bit.ly/36H3hMn ) και να περιμένουμε τις παρεμβάσεις που μας διαβεβαίωσαν.... Εκείνο το διάστημα επισκέφθηκε το σχολείο και αντιδήμαρχος, ο οποίος ιδίοις όμμασι είδε την κατάσταση του προαύλιο χώρου και δήλωσε έκπληκτος (!!) για την κατάσταση του. Λίγες μέρες μετά ήρθαν και δύο κάδοι ανακύκλωσης που είχαμε ζητήσει.... Το πλάνο έλεγε ότι θα πρέπει να ξεκινήσουν οι εργασίες ανάπλασης στην οδό Δαγκλή και της μετατροπής της σε πεζόδρομο/δρόμο ήπιας κυκλοφορίας , για να μπορέσουν να μπούνε φορτηγά έτσι ώστε να γίνει ασφαλτόστρωση της αυλής αλλά και να επ...

Ζμπούτσαμς....ή κάπως έτσι, τέλος πάντων!

Ως δημότης αυτής της πόλης, βλέπω και βιώνω την απόλυτη αδιαφορία σε ότι αφορά το ενδιαφέρον για την όποια βελτίωση της καθημερινότητας μου στο μικρόκοσμο της Θεσσαλονίκης.... Και λέω ''αδιαφορία'', γιατί το ''ανικανότητα'' μου ακούγεται λιγάκι βαρύ, οπότε δεν το υιοθετώ....

Η αδιαφορία, δεν αφορά μόνο φυσικά αποκλειστικά της εκάστοτε δημοτική αρχή, αλλά και τους συνδημότες μου.... ίσως, κυρίως αυτούς! Γιατί μέσα στα προβλήματα τους (μας), βρήκαμε ένα καλό άλλοθι προς τον εαυτό μας για να δικαιολογούμε αυτή μας τη στάση. Συνηθίσαμε τη μοιρολατρία και τη μη διεκδίκηση... 

Φτάσαμε στο σημείο, όταν ακούμε για κάποια ''παρέμβαση'' που πρόκειται να γίνει στη γειτονιά μας, να μας λούζει κρύος ιδρώτας γιατί τις περισσότερες φορές, πήγαμε για μαλλί και βγήκαμε κουρεμένοι....

Θα μου επιτρέψετε, να αναφέρω κάποια παραδείγματα  που χωρίς πολλά λόγια είναι ενδεικτικά μιας κατάστασης, ολίγον τι...ζαμάνφου (από το γαλλικό ''je m΄en fous - δεν με νοιάζει'')

Παράδειγμα πρώτο: 

Η παιδική χαρά επί της Ορέστου. αν θυμάμαι καλά πιστοποιήθηκε πριν μερικά χρόνια ενώ εδώ και 3 μήνες έχει ισοπεδωθεί. Κυριολεκτικά.... Τα παιχνίδια έχουν ξηλωθεί και οι πόρτες είναι κλειδωμένες. Ως πότε; Κανείς δεν ξέρει.... Που θα πάνε παιδιά και γονείς, τώρα που ο καιρός φτιάχνει; 






Παράδειγμα δεύτερο:

Οδός Παπακυριαζή

Μπήκαμε στη τρίτη εβδομάδα και η κατάσταση χειροτερεύει μέρα με τη μέρα. έργα δεν γίνονται (δεν ξέρω τον λόγο), οι λακούβες μεγαλώνουν και η εικόνα του βομβαρδισμένου δρόμου, μια χαρά κρατεί!





Ποιός ευθύνεται άραγε γι' αυτή την απαράδεκτη κατάσταση;;;;; Ο δήμος; Ο εργολάβος; Το κράτος; Εγώ; Οι εξωγήινοι;;;; Μια απάντηση, έτσι για το....ξεκάρφωμα!

Και ξέρεις πως θα μοιάζει η ''αποκατάσταση''; Πολύ ευχαρίστως να σου δείξω, για να μη ζεις με αυταπάτες.....

Φαντάσου. ότι αυτή είναι η....επιδιορθωμένη αποκατάσταση!!!! (Οδός Ανδρεοπούλου)

Ομορφιά,ε;
Παράδειγμα τρίτο: Κατασκευή ραμπών ΑΜΕΑ, Δελφών με Μητροπούλου

Το έχω αναφέρει ξανά και θα το αναφέρω και πάλι και πάλι.....Τι ακριβώς σκέφτηκαν και έκαναν, το ξέρουν μόνο οι ίδιοι... Δε νομίζω να υπάρχει άλλο τέτοιο παράδειγμα, οι ράμπες να γίνονται πριν τα φανάρια και τη διάβαση, την ίδια στιγμή που στη διάβαση υπάρχουν κάδοι....Φυσικά, ούτε λόγος για διαγράμμιση (η οποία έγινε τον Μάιο του 2017).


Φυσικά επακόλουθα, σε αυτόν τον κόσμο ηλιθίων.....



Έχει πολλά επισόδια ακόμα να δεις: https://www.activethessaloniki.eu/2018/01/arpa-colla-for-ever.html

Μήπως κάποια στιγμή θα έπρεπε να αντιδράσεις; Να διεκδικήσεις ίσως; Γιατί από αυτές τις μικρές διεκδικήσεις, μπορούν να ξεκινήσουν και οι μεγαλύτερες πέρα από τον μικρόκοσμο της Θεσσαλονίκης....

Δεν είναι πάντα η σιωπή, χρυσός.....

Κωνσταντίνος Πέγκος

Σχόλια